در این مقاله این موارد را مطالعه می فرمایید:

1_ پاسخ اهل تسنن به شبهه وهابیت و تفسیر صحیح آیات مورد نظر وهابیت

2- جواز و مشروع دانستن توسل به اموات

 

یکی از شبهات وهابیت در مسئله توسل آياتي است که خداوند در آن آيات بيان مي فرمايند که من به بندگان خودم نزديک هستم و جواب آنان را مي دهم، از اين باب آيات مي توانيم به آيه 16 سوره ق اشاره کرد

 

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ

ما انسان را آفريديم و وسوسه هاي نفس او را مي دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديكتريم!

ق 16

و همچنين آيه 186 سوره بقره

وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيسْتَجِيبُوا لِي وَلْيؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يرْشُدُونَ

و هنگامي كه بندگان من، از تو در باره من سؤال كنند، (بگو:) من نزديكم! دعاي دعا كننده را، به هنگامي كه مرا مي خواند، پاسخ مي گويم! پس بايد دعوت مرا بپذيرند، و به من ايمان بياورند، تا راه يابند (و به مقصد برسند)!

البقرة(186)

 

وهابيون با تمسک به اين سري از آيات قرآن مدعي هستند که اين آيات ردي است بر توسل،ما نميدانيم و متوجه نميشويم که اين آيات چه ربطي به عدم مشروعيت توسل دارد، و چه کسي گفته است که دليل توسل اين است که خداوند از ما دور است و ما متوسل ميشويم که خداوند متعال به ما نزديک شود.

همين استدلالات پوچ و واهي است که ثابت می کند، مبانی علمی وهابیت از سستی زیادی برخوردار است، زيرا اين برداشت کاملا اشتباه و حتي مخالف قرآن است، زيرا خود وهابیت توسل به زنده را قبول دارند و طبق عقيده خود آنان خداوند متعال در سوره نساء و آيه 64 تصريح مي فرمايد که توبه کنندگان بايد اول به نزد رسول الله بروند و ايشان را وسيله قرار بدهند تا خداوند متعال آنان را ببخشد.

ومَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا

ما هيچ پيامبري را نفرستاديم مگر براي اين كه به فرمان خدا، از وي اطاعت شود. و اگر اين مخالفان، هنگامي كه به خود ستم مي كردند (و فرمانهاي خدا را زير پا مي گذاردند)، به نزد تو مي آمدند؛ و از خدا طلب آمرزش مي كردند؛ و پيامبر هم براي آنها استغفار مي كرد؛ خدا را توبه پذير و مهربان مي يافتند.

النساء(64)

 

حال باید از وهابیون سوال کرد که مگر طبق عقيده شما خداوند متعال از رگ گردن به ما نزديکتر نيست، مگر خداوند متعال نفرمود که من را بخوانيد تا استجابت کنم،چطور در اين آيه همين خداوند متعال مي فرمايد که اگر استجابت دعا و رحمت من را ميخواهيد به رسول الله متوسل شويد؟

آيا نعوذبالله خداوند دچار تناقضگويي شده است؟ يا فهم شما اشتباه و خلاف قرآن است؟ کدام را قبول ميکنيد؟

مفتي محمد شفيع عثماني و تفسير آيه

ما در بيان تفسير اين آيه برای اهل سنت به دو دليل تصميم گرفتيم از کتاب تفسير معارف القرآن مفتي محمد شفيع عثماني که توسط مولوی محمد يوسف حسين پور ترجمه شده است استفاده که اين دو دليل:

1-اعتبار کتاب و شخصيت وی و همچنين اعتبار مترجم اين کتاب.

2- نقل قول ايشان از ابن کثير که مورد قبول سلفيون مي باشد.

مفتي محمد شفيع عثماني در ذيل اين آيه چنين ميگويد:

 

((و (اي محمد) وقتي که بندگانم درباره من از شما بپرسند(که من به آنان نزديکم يا از آنان دور هستم) پس (از طرف من به آنان بفرما که) من نزديکم

 مسئله: در بکار بردن جمله اني قريب در آيه باين مطلب نيز اشاره شده که دعا بايد آهسته و در خفا باشد و بلند کردن صدا در دعا پسنديده نيست. ابن کثير شان نزول آيه را چنين بيان فرموده است که يک روستائي از آن حضرت درباره نزديکي و دوري پروردگار پرسيد که اگر پروردگار ما نزديک است، ما با صداي آهسته دعا مي کنيم و اگر دور است با صداي بلند او را صدا ميزنيم آنگاه اين آيه در پاسخ به او نازل گرديد.))

تفسیر معارف القرآن مفتی محمد شفیع عثمانی با ترجمه مولوی محمد یوسف حسین پور جلد 2 صفحه134

 

 

بله با این اوصاف، روشن می شود که شان نزول اين آيه(نزد اهل سنت) هيچ ربطي به انکار توسل نداشته است و اصل مسئله چيز ديگري بود که قصد خداوند متعال از نزول اين آيه رفع شبهه يکي از صحابه بوده است .

مولوی محمد عبدالرحمن عمر زهي استاد حوزه علميه دارالفرقان چاه جمال ايرانشهر و پاسخ به شبهه وهابيت در مورد اين آيات

 

يکي ديگر از علماي اهل سنت مولوی محمد عبدالرحمن عمر زهي  از اساتيد حوزه علميه دارالفرقان چاه جمال ايرانشهر مي باشد، در ساليان گذشته وی کتابي را تحت عنوان درسهاي از توحيد و سنت در رد شرک و بدعت نوشته است و علاوه بر اثبات مشروعيت توسل از قرآن و سنت شبهات آنان را هم بيان وپاسخ داده است.

در اعتبار اين کتاب و مطالب بيان شده توسط ايشان همين بس که مولوی محمد عمر سربازي به اين کتاب تقريظ زده و در تاييد مطالب آن چنين نوشته است:

((تقريظ و تاييد شيخ التفسير و الحديث استاد بزرگوار حضرت مولانا محمد عمر سربازي

آنچه در اين اوراق گرد آورده بودي احقر آن را طبق عقائد ديوبنديين ديده و صحيح مي دانم و عقائد و نظرات جنابعالي را تاييد ميکنم))

 

مولوی محمد عبدالرحمن عمرزهي در کتاب خود اين شبهه را  بيان  و بعد از آن چنين پاسخ داده است:

 

((استدلال هاي نادرست در بيان توحيد

عده اي در بيان توحيد از استدلال هاي نادرست استفاده کرده و ميگويند لازم نيست که ما از بزرگان و بندگان نيک خداوند طلب دعا کنيم چون خدا خودش فرموده است وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ و هنگامي که بپرسند تو را بندگان من درباره من پس هر آينه من نزديکم اجابت ميکنم دعاي طلب کننده را و همينطور در جاي ديگر خداوند ميفرمايند:وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ و ما نزديکتريم به آدمي از رگ گردن جان

 پس وقتي که خداوند اين قدر به ما نزديک است و دعاهاي ما را مي شنود پس نيازي نيست که از ديگران طلب دعا کنيم

در جواب چنين استدلال هاي غلط بايد گفته شود:آيا صحابه کرام نميدانستند که خداوند به آنها خيلي نزديک است پس چرا در محضر آن حضرت حاضر شده و طلب دعا ميفرمودند؟

به راستي آنها مي دانستند آنگونه که حضرت رسول اکرم صلي الله عليه و سلم از نظر شان و منزلت با الله تعالي نزديک اند، کسي که ديگر چنان نزديک نيست و نيز آن بزرگواران مي دانستند که فضل عظيم الهي شامل حال آن حضرت مي باشد

و همچنين زمانيکه جناب حضرت رسول اکرم جسد فاطمه بنت اسد مادر حضرت علي را در قبر گذاشتند در آن لحظه جهت گشادگي قبر و مغفرت او با همين کلمات دعا فرمودند اللهم اغفر لامي فاطمه بنت اسد و وسع عليها مدخلها بحق نبيک و الانبياء الذين من قبلي انک ارحم الراحمين آيا امکان دارد جناب رسول اکرم امت را از اعمال شرکيه باز داشته اند و خودشان کلمات شرکيه را به زبان بياورند اين چگونه ممکن است؟

و همچنين زمانيکه حضرت آدم بوسيله نام مبارک حضرت رسول اکرم از خداوند متعال طلب آمرزش و مغفرت نمود در دعاي خود همين کلمات را بکار بردند يا رب اسئلک بحث محمد اگر اين جمله جمله اي شرکيه باشد پس بنابر اين اولين پيغمبر يعني حضرت آدم به شرک مبتلا گشته است))

درسهاي از توحيد و سنت در رد شرک و بدعت و بریلویت محمد عبدالرحمن عمر زهي استاد حوزه علميه دارالفرقان چاه جمال ايرانشهر صفحه 83.

 

 

بنابراین، شبهه مطرح شده توسط علمای وهابیت، با پاسخ علمای اهل سنت مواجه شده و چنین ادعایی که نزدیکی خداوند باعث عدم نیاز به توسل به غیر از او می گردد، اینگونه مرتفع گشته و جواب داده می شود.

 

چقدر جناب مولوی محمد عبدالرحمن عمر زهي  زيبا مسئله را پاسخ داده اند، به راستي آيا صحابه به اندازه اين غيرمقلدين نمي فهميدند؟ آيا حضرت آدم عليه السلام هم به اندازه اين وعابين نمي فهميدند؟ آيا آنان هم مشرک بودند که حاجت خود را از خداوند به وسيله رسول الله مي خواستند؟

 

خادم کوچک اهل بیت

علی شریفی